Większość lekarzy spodziewa się, że marihuana może poprawić apetyt czy zniwelować odczucie bólu, nudności i niepokoju. Oczekują oni również pewnych pozytywnych efektów w przypadku drżenia, sztywności i dyskinez. Jeżeli chodzi o zagrożenia to większość z ankietowanych specjalistów spodziewa się, że marihuana pogorszy zmęczenie, motywację, senność, równowagę, pamięć a ponadto może wywoływać halucynacje. W tym samym artykule czytamy także, że lekarze optują za tym by wiedza o kannabinoidach była omawiana na uniwersytetach medycznych (93%) a 69% opowiada się za możliwością przepisywania preparatów pacjentom.

Wspomniany wcześniej raport dla Amerykańskiej Akademii Neurologii, mówiący o prawdopodobnej nieefektywności niwelowania dyskinez wywołanych lewodopą oraz łagodzeniu drżenia, uczula na ryzyko związane z tymi środkami. Możliwość wystąpienia komplikacji, takich jak na przykład problemy natury psychopatologicznej, szacuje się na około 1% [3].

Przestrogą może być przypadek 70 letniej pacjentki, której lekarz przepisała nabilon 1mg 2x dziennie w związku z bolesną dystonią. Pacjentka zdiagnozowana przed 12 laty, brała już dość pokaźny zestaw leków: lewodopa/karbidopa (100/25) x 10, entakapon x5, pramipeksol 4.5mg, amantadyna 300mg. Ponadto występowały u niej niekiedy omamy, które potrafiła jednak odróżnić od rzeczywistości. Po zażyciu nowego leku halucynacje nasiliły się i pacjentka przeszła w stan paranoi. Pomimo odstawienia leku stan taki utrzymywał się przez kolejne 3 tygodnie i dopiero po przyjęciu do szpitala, zmniejszeniu a następnie odstawieniu pramipeksolu i zaaplikowaniu klozapiny omamy ustały.

Jeżeli chodzi o opinię pacjentów co do kannabinoidów to oddaje ją ankieta oparta na 47 osobach cierpiących na chorobę Parkinsona. Pacjenci w większości przypadków odczuli pozytywny wpływ specyfiku, ale należy podkreślić, że wystąpiły skutki uboczne. Choć autorzy zestawienia piszą, że nie były one poważne to zerkając w rezultaty zauważymy, że trochę ponad 38% odnotowało pewien rodzaj skutków określanych jako psychotropowe (konfuzja, halucynacje) oraz prawie 45% skarżyło się na problemy natury ruchowej np. problemy z równowagą.

Ekstrakty z konopi zdają się mieć korzystny wpływ na niwelowanie bólu. Doktor Tiago Mestre wygłaszając swoją opinię powołał się na dwie skromne próby badawcze oparte na 28 i 20 uczestnikach. Zostali oni poproszeni o wypalenie 0.5 grama marihuany dziennie co statystycznie znacząco obniżyło odczuwalny ból. Przy czym w przeciągu miesiąca próby wystąpiły skutki uboczne takie jak: kaszel, zawroty głowy, wymioty i psychoza. Drugie badanie było podobne w założeniu i wynikach a także i w tym wypadku nie zapewniono grupy placebo (porównawczej).

Widzimy, że badania co do ewentualnych korzyści kannabinoidów w chorobie Parkinsona są raczej w początkowej fazie nawet w takich sprawach jak bezpieczeństwo czy dawkowanie. I choć mogą one okazać się pomocne to należy pamiętać o możliwych skutkach ubocznych. Ujmując to bardziej cynicznie i może troche krzywdząco to dotychczasowe badania w zakresie choroby Parkinsona nie wykraczają znacznie dalej niż stwierdzenie, że wypalenie jointa, choć nie jest wolne od ryzyka to pomaga uśmierzyć ból związany z tą przypadłością.